Dywany możemy podzielić ze względu na dwa czynniki. Pierwszym z nich będzie podział ze względu na surowce użyte do wykonania okrywy włókiennej i będą to :
a) Dywany wełniane – które są bardzo miękkie i miłe w dotyku, mają dobre właściwości antystatyczne, wpływają na mikroklimat w pomieszczeniu (pochłaniają nadmiar wilgoci, a gdy jest sucho oddają ją otoczeniu) , są odporne na zabrudzenia i nie odkształcają się. Ich wadą jest wysoka cena i fakt że mogą uczulać.
b) Dywany jedwabne – wykonane z jedwabiu naturalnego lub włókien wiskozowych. Mają dobre właściwości antystatyczne, są gęste i lekkie, odporne na zabrudzenia.
c) Dywany bawełniane – niezbyt popularne ponieważ szybko się niszczą i nie zapewniają dobrej izolacji. Nie tracą one kolorów, są antystatyczne i cienkie.
d) Dywany polipropylenowe – są odporne na ścieranie, nie atakują ich mole, nie tracą kolorów, odporne na zaplamienia. Do ich wad należy mała oferta kolorystyczna oraz ich szorstki chwyt.
e) Dywany poliamidowe (PA) – są odporne na ścieranie, nie udeptują się, są łatwe do utrzymania w czystości, łatwo się barwią, nie atakują ich mole i nie elektryzują się .
f) Dywany akrylowe (PAN) – są podobne do dywanów wełnianych, mają wysokie runo, są miękkie, ale nie udeptują się i są łatwe w czyszczeniu. Ich wadą jest możliwość utraty kolorów.
g) Dywany z mieszanek – to połączenie włókien naturalnych i sztucznych o podwyższonej jakości.[7]
Innym kryterium podziału dywanów jest technika wykonania dywanu. Zasadniczo istnieją cztery sposoby produkcji pokryć dywanowych: tkanie, tufting, filcowanie oraz plecienie. Często odróżnienie tych technik jest możliwe dopiero po analizie spodniej strony dywanu.
a) technologia szycia (tufting) - najbardziej rozpowszechniona technologia produkcji pokryć dywanowych, stosowano ją jeszcze przed wynalezieniem włókien chemicznych. Podstawową zasadą tej techniki jest przeszywanie puchowymi nićmi podłoża.
O popularności tej technologii decyduje różnorodność konstrukcji pokrycia dywanowego. Obecnie istnieje ogromna ilość wariacji pokryć dywanowych. Na wierzchu wszystkich pokryć dywanowych, gdy formuje się powierzchnię, jest bardzo dużo pętel. Później mogą być one przecinane - wówczas powstaje pokrycie dywanowe z ciętym włosiem; mogą być też zostawione bez przecinania. Są też kombinowane typy pokryć dywanowych, co pozwala wybrać pokrycie dywanowe pasujące do konkretnej sytuacji.
b) Filcowane pokrycia – podczas produkcji których używa się igieł bez uszek, które ruszając się w górę i w dół filcują tworzywo w taki sposób, że się nie pruje. Po wyjściu z maszyny, odwrotną stronę dywanu pokrywa się klejem albo cienką warstwą lateksu, który po nałożeniu jest ściskany. Oprócz tego, na takich dywanach na różne sposoby można rysować wzorki. Według wyglądu i wygody takie dywany nie ustępują innym dywanom, jednak są one popularne ze względu na dobrą trwałość, odporność i cenę.
c) Pokrycia tkane – to najbardziej czasochłonne dywany które, wyróżniają się dobrą odpornością mechaniczną i które długo utrzymują dobry wygląd. Większość takich dywanów ma jednakowy poziom włosia, jednak może też mieć włosie o różnej wysokości.
d) Dywany plecione – to zazwyczaj chodniki o stosunkowo małej powierzchni, charakteryzujące się małą miękkością i dużą wytrzymałością.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz