1.2 Aspekt społeczny i ekologiczny (środowiskowy)

Aspektami zrównoważonego rozwoju jakie mają na celu chronić są aspekty społeczny
i ekologiczny. Uregulowanie międzynarodowych i lokalnych praw, zmiany wprowadzane
w produkcji, transporcie czy nawet stylu życia jakie mają miejsce w ramach implementacji zrównoważonego rozwoju przyczyniają się do m.in. lepszego traktowania praw pracowników, zmniejszania biedy oraz rozwijania się najbiedniejszych regionów świata. Jednocześnie współpraca między różnymi krajami oraz ekonomiczne korzyści sprawiają, że kraje stają się swoimi partnerami gospodarczymi a to może przyczynić się w optymistycznym przypadku nawet do zmniejszenia konfliktów zbrojnych na świecie.

Zmiany społeczne mogą się przejawiać się w kilku aspektach:
- Bezpieczeństwa i sprawiedliwości – wymuszonej przez tworzenie praw i regulacji dążących np. do ograniczenia korupcji, poprawy edukacji, równości kobiet. Realizowanie praw określanych w celu wprowadzenia zrównoważonego rozwoju tworzy wyraźną potrzebę globalnego porozumienia i lepszego dialogu (np. w sprawie ochrony środowiska oraz zarządzania zasobami naturalnymi, które przekraczają granice polityczne krajów) a tym samym zmusza do współpracy dla obopólnej korzyści.
- Tworzenia samowystarczalnych społeczności – które tworzą się w oparciu o zrównoważony rozwój dążą do maksymalnego wykorzystania surowców, a tym samym do lokalnej samowystarczalności. Wprowadzenie małych zmian dążących do ograniczenia odpadów, zmniejszenia koniecznego transportu, powodują lepszą komunikację między ludźmi i tworzenie bliskich sobie, żyjących w harmonii społeczeństw. Jednocześnie zasady te przyczyniają się do tworzenia bioregionalnej gospodarki.
- Ludzkie podejście do natury – mające swoje podłoże w lepszym zrozumieniu procesów oraz traktowanie natury jako wspólnego dobra o które należy wspólnie dbać. To podejście idzie dalej w to iż odpowiednio wykorzystując naturę jako partnera możemy osiągnąć lepszy rozwój gospodarczy oraz zyski ekonomiczne. [3]

Drugim rozważanym aspektem jest zdrowe środowisko. Zdrowy ekosystem może zapewniać nam dobra naturalne przez długi czas. Jednakże jego nadmierne wykorzystywanie i zaśmiecanie w szybkim czasie może doprowadzić do degradacji środowiska naturalnego. Dlatego też wprowadza się pojęcie zarządzania środowiskiem które obejmuje odpowiednie wykorzystanie źródeł naturalnych z oceanów, zasobów wody słodkiej, ziemi i atmosfery. Tym samym dąży się do:
1. Zmniejszenia zużycia paliw kopalnych, podziemnych metali i minerałów.
2. Zmniejszenia użycia wody
3. Zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych do atmosfery
4. Zmniejszenia wycinania lasów
5. Nie zanieczyszczania i zatruwania środowiska

Te założenia prowadzą nas do procesu mądrego gospodarowania zasobami jakie oferuje nam Ziemia i do utrzymania ciągłego cyklu życia. Ważnym elementem jest hierarchia według której przede wszystkim powinniśmy używać jak najmniej z dostępnych surowców, a te pozyskane już wykorzystywać jak najbardziej produktywnie (rys. 2)


Rysunek 2. Hierarchia zużywania surowców. Od najbardziej pożądanych zjawisk użycia do najmniej: zapobieganie (użycia), minimalizowanie, ponowne używanie, recykling, odzyskiwanie energii, składowanie. Źródło: wikipedia